Mexico criminaliseert sociaal verzet

Alejandro Cerezo Contreras was van 2001 tot 2005 politiek gevangene. Antonio Cerezo Contreras was gedurende 7,5 jaar politiek gevangene tot hij in februari vorig jaar werd vrijgelaten. De Mexicaanse staat beschuldigde hen onrechtmatig van georganiseerde misdaad. Momenteel reizen de broers door Europa om de aandacht te vestigen op de situatie van de 144 politieke gevangenen in hun land.

Georganiseerde misdaad

“We zijn beschuldigd van georganiseerde misdaad”, zegt Antonio. “We zouden ideologische banden hebben met gewapende groepen. Het bewijsmateriaal zijn 500 boeken die ze vonden in de bibliotheek, een artikel van links denker, James Petras en drie explosies nabij een bank op 8 augustus 2001. We hebben onze onschuld, juridisch gezien, bewezen, maar de Mexicaanse staat aanvaardde dat niet.”

“De definitie van georganiseerde misdaad die de regering hanteert, is vaag en kan ruim geïnterpreteerd worden”, zegt Alejandro. “Daardoor kan iedereen ervan beschuldigd worden en kan iedereen dus een gevangenisstraf van vier tot 40 jaar krijgen. Wij zaten opgesloten in een streng beveiligde gevangenis. Daar ondergingen we fysieke en mentale marteling. We moesten op de grond slapen en we mochten met niemand praten. Gevangenen verblijven dagelijks 21 uur in een cel met het licht aangestoken en als je het dooft ga je de isoleercel in.”

Hongerstaking voor recht op grond

“In Mexico neemt het aantal schendingen van de mensenrechten toe”, zegt Alejandro. “De staat verdrukt burgers die zich manifesteren uit onvrede met de huidige toestand. Dat doet ze met moord en andere repressiemiddelen zoals verdwijningen en dreigementen. Momenteel zijn er bijvoorbeeld drie inheemse indianen uit Chiapas die reeds 42 dagen in hongerstaking zijn. De regering heeft ze vrijgelaten uit de gevangenis, maar hun familie weet niet waar ze zijn. De indianen maken deel uit van een beweging die strijdt voor het recht op grondbezit.”

Vroeger een recht, nu een misdrijf

“Op dit moment zijn er 80 vakbondsleden in hongerstaking, omdat de regering de vakbond verboden heeft”, zegt Antonio. “Het verbod betekent 44.000 ontslagen. Daarom zijn de 80 vakbondsleden in hongerstaking. De regering criminaliseert het sociaal protest. Wat vroeger een recht was, is nu een misdrijf. Iemand die deelneemt aan een manifestatie kan aangehouden en veroordeeld worden. De gevangenisstraf bedraagt minimum zes jaar.”

Paramilitaire troepen

“Deze vormen van repressie tegen het sociaal verzet zijn gecombineerd met het opzetten van paramilitaire groepen over het hele land”, zegt Antonio. “De paramilitairen vermoorden mensenrechtenactivisten en verdedigers van sociale vrijheden, zoals Mariano Abarca Roblero. Hij verzette zich fel tegen het Canadese mijnbedrijf, Blackfire. Op 27 november vorig jaar werd hij doodgeschoten. Dat was kort nadat hij twee werknemers van het bedrijf had aangeklaagd wegens doodsbedreigingen. Hij was de leider van een Mexicaans netwerk voor de getroffenen van mijnbedrijven (REMA).”

Oorlog tegen drugs

“Op 11 maart 2010 legde het Europees Parlement een verklaring neer”, zegt Alejandro. “Daarin uit het Parlement haar bezorgdheid over het feit dat de Mexicaanse regering niet in staat is om verdedigers van de mensenrechten te beschermen.”

“Het beeld dat Europa heeft van Mexico is dat van de strijd tegen drugskartels. Dat is een geslaagde poging van de regering om de militarisering van het land te verbergen. Maar die militarisering doet het geweld en dus het aantal schendingen van de mensenrechten toenemen. Tussen 2006 en 2009 heeft het leger 200 keer de rechten van de bevolking geschonden. Van 2006 tot heden zijn er 22.000 moorden gepleegd, maar de regering heeft niet geregistreerd hoeveel kinderen, vrouwen of mensenrechtenactivisten daarbij horen.”

Merida-initiatief

“De Mexicaanse regering heeft met toenmalig president van de Verenigde Staten, George W. Bush het Merida-initiatief afgesloten”, zegt Alejandro. “Daarin staat dat de VS 1.300 miljoen dollar zal geven aan Mexico voor de uitrusting van het leger en de politiemacht. Het Merida-initiatief moet drugshandel en georganiseerde misdaad tegengaan.”

Militarisering is geen oplossing

“De militarisering van Mexico is geen oplossing voor de problemen in de samenleving. Dat is het nooit geweest en dat zal het nooit zijn. In plaats van stabiliteit en veiligheid te bieden, verhoogt de militarisering het aantal onwettige executies, dreigementen en moorden op mensenrechtenactivisten. Eigenlijk laat de overheid het vuile werk opknappen door de paramilitaire troepen zodat ze haar verantwoordelijkheid van zich af kan schuiven.”

Buitenlanders weren

“Het paramilitarisme in Mexico is van dezelfde aard als dat in Colombia”, zegt Antonio. “Het is gebaseerd op politieke en militaire structuren die controle over de bevolking tot doel hebben. De zaak Oaxaca is een mooi voorbeeld van de straffeloosheid van dit soort paramilitaire troepen. In 2006 werd Amerikaans journalist Brad Will vermoord door undercover politieagenten. De daders zijn nooit bestraft. Hij was een precedent, want in datzelfde jaar gebruikten politiediensten geweld tegen een groep vrouwen waaronder twee met de Spaanse nationaliteit. Het doel van de moorden is eigenlijk om buitenlanders tegen te houden die naar Mexico te komen om zich solidair op te stellen met de bevolking. Het meest zorgwekkende is dat de Europese Unie geen druk uitoefent op Mexico om de verantwoordelijken te straffen.”

Contrarevolutie van de drugskartels

Verschillende drugskartels zijn opgericht in de jaren ’70. De kartels ontstonden toen als een contrarevolutie tijdens de periode van de Vuile Oorlog in Mexico. Het was een oorlog van de regering tegen de linkse oppositie die leefde onder de bevolking. Uit verslagen van journalisten blijkt dat verschillende leden van de wetgevende of juridische macht deel uitmaken van de drugshandel of de belangen van deze handel behartigen. Daarom denken we dat het doel van de regering ten aanzien van de drugshandel is om een contrarevolutie te verbergen.

Cerezocomité verdedigt politieke gevangenen

Het Cerezocomité werd opgericht als reactie op de arrestatie van Alejandro, Héctor en Antonio Cerezo Contreras en hun medebeschuldigden Pablo Alvarado Flores en Sergio Galacia Max. Het comité verdedigt de mensenrechten en de rechten van politieke gevangenen die onrechtmatig en om politieke redenen van hun vrijheid worden beroofd. “Met onze organisatie willen we informeren, documenteren en vorming geven”, zegt Antonio. “Maar dat loopt niet van een leien dakje. We ontvingen al 12 doodsbedreigingen en verschillende keren werden we vervolgd. Dat is de repressie vanuit de regering die we voelen.”

http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2010/05/14/mexico-criminaliseert-sociaal-verzet